\drganiea elektromagnetyczne электромагнитные колебания
drgania elektromagnetyczne — электромагни́тные колеба́ния
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
drganie — n I 1. rzecz. od drgać Konwulsyjne drganie przebiegło mu po policzkach. 2. lm D. drganieań fiz. drgania «okresowe zmiany stanu układu (np. wahadła, struny, obwodu elektrycznego), zachodzące dokoła pewnego położenia równowagi pod wpływem energii… … Słownik języka polskiego
wstrząsnąć — dk Va, wstrząsnąćnę, wstrząsnąćtrząśniesz, wstrząsnąćtrząśnij, wstrząsnąćnął, wstrząsnąćnęła, wstrząsnąćnęli, wstrząsnąćtrząśnięty, wstrząsnąćnąwszy wstrząsać ndk I, wstrząsnąćam, wstrząsnąćasz, wstrząsnąćają, wstrząsnąćaj, wstrząsnąćał,… … Słownik języka polskiego
gra — ż IV, CMs. grze; lm D. gier 1. «zabawa towarzyska prowadzona według pewnych zasad, niekiedy połączona z hazardem, granie; w sporcie: rozgrywka prowadzona między zawodnikami lub zespołami według zasad określonych regulaminem danej dyscypliny;… … Słownik języka polskiego
idiofon — m IV, D. u, Ms. idiofonnie; lm M. y muz. idiofony «instrumenty muzyczne perkusyjne (np. gong, kotły, talerze, kastaniety), w których dźwięk powstaje przez drganie całego instrumentu wywołane uderzeniem; w historii instrumentów muzycznych należą… … Słownik języka polskiego
młoteczek — m III, D. młoteczekczka, N. młoteczekczkiem; lm M. młoteczekczki 1. «mały młotek narzędzie ręczne» Przybijać gwoździk młoteczkiem. 2. «mały młotek część mechanizmu (np. kowarki)» 3. anat. «jedna z trzech drobnych kosteczek ucha środkowego… … Słownik języka polskiego
oczopląs — m IV, D. u, Ms. oczopląssie, blm med. «niezależne od woli poziome, rzadziej obrotowe drganie gałek ocznych, spowodowane głównie wadami wzroku lub chorobami błędnika» … Słownik języka polskiego
oscylacja — ż I, DCMs. oscylacjacji; lm D. oscylacjacji (oscylacjacyj) «drganie, falowanie, ruch wahadłowy, drgający» Oscylacje elektronów, gwiazd. przen. «chwianie się w wyborze między dwiema możliwościami; skłanianie się raz w jedną, raz w drugą stronę»… … Słownik języka polskiego
stroik — m III, D. u a. a, N. stroikkiem; lm M. i 1. «rodzaj diademu przybranego wstążkami i kwiatami, stanowiący część stroju regionalnego kobiet; dawniej także ozdoba głowy kobiecej w postaci opaski z koronki, jedwabiu itp.; czółko» Fantazyjny, ozdobny… … Słownik języka polskiego
wibracja — ż I, DCMs. wibracjacji; lm D. wibracjacji (wibracjacyj) 1. «drganie o dużej częstotliwości; drżenie, trzęsienie się (czegoś)» Wibracja mechaniczna, akustyczna. Wibracja powietrza. Wibracja samolotu. Wibracja młota pneumatycznego. Odczuwać… … Słownik języka polskiego
wibrator — m IV, D. a, Ms. wibratororze; lm M. y 1. «urządzenie wytwarzające drgania mechaniczne, używane w pracach budowlanych, w masażu itp.» 2. muz. «część instrumentu muzycznego, np. struna wprawiana w drganie i wydająca dźwięk» ‹z łac.› … Słownik języka polskiego
bicie — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm, {{/stl 8}}{{stl 7}}od cz. bić. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}bicie II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. bić {{/stl 8}}{{stl 7}} drganie wirującego elementu maszyny spowodowane… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
